Bagyo ng Panimdim

 Bagyo ng Panimdim

ni Grace Anne Casabar

Ang hangin ay humiyaw, ang ulan ay bumuhos,

Ang bagyo'y dumating, ang kalikasan ay naglagos.

Ang mga pananim, dating luntian at masagana,

Ngayon ay naghihingalo, sa lupa'y nagkalat na.

 

Ang palay na hinog, handa nang anihin,

Sa hangin ay napunit, ang mga tangkay'y naghiwa-hiwalay.

Ang mga gulay, sariwa at masarap,

Ngayon ay nalubog, sa putik at sa tubig na umaapaw.

 

Ang mga magsasaka, naghihinagpis sa lungkot,

Ang kanilang pagod, naglalaho sa isang iglap.

Ang kanilang kabuhayan, nawala sa isang saglit,

Ang kanilang pangarap, naglaho sa dilim ng bagyo's langit.

 

Ngunit sa gitna ng kahirapan, may pag-asa pa rin,

Ang mga kamay na matiyaga, ay muling magtatanim.

Sa puso ng mga magsasaka, ang pag-asa'y nag-aalab,

Muling bubuhayin ang kanilang mga pananim, sa lupa'y mag-uugat.

 

Kaya't tayo'y magtulungan, sa pagbangon mula sa pagsubok,

Sa pagtulong sa mga magsasaka, sa pag-ahon mula sa pagkabigo.

Sa pag-aalaga sa kalikasan, sa pag-iingat sa ating kapaligiran,

Para sa masaganang ani, at sa masayang kinabukasan.