Diploma o Diskarte: Alin ang Higit na Mahalaga? (TALUMPATI)

Diploma o Diskarte: Alin ang Higit na Mahalaga?

(TALUMPATI) ni Grace Casabar

  

Magandang araw sa ating lahat, mga guro, magulang, mag-aaral, at mga bisita. Isang malaking karangalan na magsalita sa harap ng mga hinaharap na lider at mga batang may pangarap sa kanilang mga puso. Ngayong araw na ito, ating pag-uusapan ang isang napakahalagang isyu sa ating edukasyon at sa ating buhay—ang pagpapahalaga sa diploma at diskarte. 

Tayo ba ay naniniwala na ang tagumpay ay nasusukat lamang sa diploma? O kaya naman ay ang diskarte—ang ating mga kakayahan at paraan ng pagharap sa mga pagsubok—ang tunay na susi sa tagumpay? Sa isang lipunang patuloy na umuunlad at nagbabago, natutunan natin na may mga pagkakataon na ang diploma ay nagbibigay ng pagkakataon, ngunit ang diskarte ang nagdadala sa atin sa tagumpay.

Ang mga kabataan ngayon ay pinalad na magkaroon ng mas maraming pagkakataon para makapag-aral. Kung titingnan natin ang ating mga magulang at mga lolo’t lola, sila ay dumaan sa mas mahirap na panahon. Walang mga libreng edukasyon, walang mga scholarship, at mas konti ang mga pagkakataon upang makapag-aral sa mataas na antas. Karamihan sa kanila ay natututo lamang sa mga simpleng paraan—mga salaysay at mga kwento mula sa mga nakatatanda, mga karanasan sa buhay, at mga kabiguan at tagumpay na naranasan nila sa kanilang mga pamilya. Ngayon, ang mga kabataan ay may mas maraming resources—online na mga kurso, mga librong digital, at mga advanced na teknolohiya na makakatulong sa pagkatuto. Ngunit ang tanong ay, sapat ba ang mga diploman na ating natamo mula sa pormal na sistema ng edukasyon upang maging matagumpay sa buhay?

Sa isang banda, ang pagkakaroon ng diploma ay may mataas na halaga. Isa itong simbolo ng ating edukasyon, na tumutukoy sa mga taon ng pagsusumikap, pagtitiis, at paghihirap. Ang mga diplomas at sertipiko na natamo mula sa ating mga paaralan at unibersidad ay nagiging susi upang makapasok sa mga pormal na trabaho at industriya. Halimbawa, ang isang doktor, inhinyero, guro, at abogado ay mga propesyon na nangangailangan ng pormal na edukasyon at mga kwalipikasyong makikita lamang sa mga diploma. Hindi maikakaila na ang diploma ay nagbibigay ng kredibilidad sa atin, at isang malinaw na indikasyon ng ating pagiging handa sa isang partikular na larangan. Kaya nga, madalas nating naririnig na ang mga magulang ay nagsasabing, "Mag-aral ka nang mabuti at makapagtapos ng kolehiyo, dahil ito ang magbibigay sa iyo ng magandang buhay."

Ngunit sa kabila ng lahat ng ito, maraming tao ang nakatagpo ng tagumpay sa buhay hindi dahil sa kanilang diploma kundi sa kanilang diskarte. Marami sa mga matagumpay na negosyante, imbentor, at artist ang hindi nakapagtapos ng kolehiyo, ngunit sila ay nagtagumpay dahil sa kanilang malikhain at makabago na diskarte. Isang magandang halimbawa ay si Steve Jobs, ang co-founder ng Apple. Si Jobs ay hindi nakatapos ng kolehiyo, ngunit ang kanyang mga ideya, inobasyon, at diskarte sa negosyo ay nagdala sa kanya sa tagumpay. Ginamit niya ang kanyang katalinuhan at lakas ng loob upang maghanap ng mga bagong pagkakataon at lumikha ng mga produkto na nagbago sa mundo. Ang kanyang kwento ay isang patunay na ang diskarte, hindi lamang ang diploma, ang nagdadala sa tagumpay.

Bilang karagdagan, may mga propesyon na hindi nangangailangan ng pormal na edukasyon ngunit nagbibigay pa rin ng magagandang oportunidad. Isang halimbawa na lamang ay ang mga online content creators—mga vloggers, gamers, at influencers. Ang mga kabataang ito ay hindi umaasa sa kanilang mga diploma, kundi sa kanilang talento, diskarte, at kakayahan upang makapag-engage sa kanilang audience. Ang mga platform tulad ng YouTube, Instagram, at TikTok ay nagbigay ng bagong paraan upang magtagumpay ang mga kabataan na may malasakit sa sining, teknolohiya, at negosyo.

Ngunit ano nga ba ang mas mahalaga—diploma o diskarte? Kung tatanungin ko kayo, hindi ba’t ang sagot ay parehong mahalaga? Mahalaga ang diploma upang mapatibay ang ating kaalaman at makuha ang mga kasanayan na kinakailangan sa propesyon. Ngunit mahalaga rin ang diskarte, sapagkat hindi lahat ng tagumpay ay matutunan sa paaralan. Ang diskarte ay ang kakayahan nating mag-isip nang mabilis at tama, makahanap ng mga pagkakataon, mag-adjust sa mga pagbabago, at magtrabaho ng masigasig upang makamit ang ating mga pangarap. Ang diskarte ay hindi natutunan sa silid-aralan, kundi sa mga karanasan at hamon na kinakaharap natin sa ating araw-araw na buhay.

Isipin na lamang natin ang mga magsasaka. Ang kanilang trabaho ay isang halimbawa ng diskarte. Hindi sapat ang diploma upang mapabuti ang kanilang ani at matugunan ang mga pangangailangan ng kanilang pamilya. Kailangan nilang mag-isip ng mga bagong paraan upang mapabuti ang kanilang kabuhayan—maghanap ng mga alternatibong tanim, gumamit ng mga makabago at mas epektibong kagamitan, at magtulungan sa komunidad upang mapagaan ang kanilang trabaho. Sa pamamagitan ng diskarte, nakatatagpo sila ng mga solusyon na nagpapabuti sa kanilang kalagayan at buhay.

Ang diskarte ay hindi lamang para sa mga negosyante at manggagawa. Maging sa mga simpleng aspeto ng buhay, makikita natin ang halaga ng diskarte. Halimbawa, sa bawat mag-aaral na nagpapakita ng sipag at tiyaga, kahit na mahirap ang kanilang sitwasyon sa buhay, nakikita natin ang epekto ng kanilang diskarte sa pag-aaral. Kahit na hindi sila nakapagtapos ng pinakamagandang paaralan, ang kanilang diskarte ay tumutulong sa kanila upang magtagumpay sa kanilang mga pangarap. Ang diskarte sa buhay ay nagpapakita ng kanilang kakayahan na magpursige at maghanap ng mga pagkakataon, kahit na sa harap ng mga hamon.

Sa lahat ng ito, ang ating pag-unawa ay kailangang maging mas malawak. Ang diploma at diskarte ay hindi magkaaway. Ang diploma ay nagiging daan upang makuha natin ang mga kasanayan at kaalaman na kinakailangan sa ating mga profesyonal na buhay, ngunit ang diskarte ang magdadala sa atin sa susunod na hakbang—sa mga oportunidad at sa pagpapabuti ng ating kalagayan. Kaya, ang tanong na "Diploma o Diskarte?" ay may kasagutan na ang dalawa ay magkaakibat na daan patungo sa tagumpay. Hindi tayo dapat magpako sa ideya na ang isa lamang ang makapagdudulot ng tagumpay.

Sa ating mga kabataan, patuloy nating pagyamanin ang ating kaalaman at magsikap upang makapagtapos ng ating mga kurso. Ngunit huwag din nating kalimutan ang kahalagahan ng diskarte. Ang diskarte sa buhay ay nagpapakita ng ating likas na talino at kakayahang magpatuloy sa kabila ng mga pagsubok. Magtulungan tayo—huwag lamang magfocus sa pagkuha ng mga diploma kundi mag-isip din ng mga malikhaing paraan upang mas mapabuti ang ating sarili at ang ating buhay.

Sa mga magulang at guro, patuloy natin gabayan ang ating mga kabataan upang makita nila ang halaga ng edukasyon, ngunit huwag din natin kalimutan na turuan sila ng diskarte sa buhay. Ang bawat hakbang patungo sa tagumpay ay nangangailangan ng diploma at diskarte, kaya't magtulungan tayo upang matutunan ng ating mga anak at estudyante ang parehong aspeto.

Sa huli, ang tunay na tagumpay ay hindi lamang nakasalalay sa isang diploma o diskarte, kundi sa ating dedikasyon, pananampalataya sa sarili, at ang pagtanggap na ang bawat hakbang sa buhay ay isang proseso. Sa bawat pagkatalo, may aral. Sa bawat tagumpay, may paghihirap. Ang mahalaga ay patuloy tayong magsikap at matutong magbalanse ng diploma at diskarte sa ating buhay.

Maraming salamat at magandang araw sa inyong lahat!